Ο ελληνικός καφές είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δικής μας Ελληνικής πραγματικότητας. Από το σπίτι στο χωριό ως το μικρότερο γραφικό καφενεδάκι όπου συνήθως από νωρίς τα πρωινά η το απογευματάκι θα βρείτε γύρω από τα μικρά τραπεζάκια το μεγαλύτερο μέρος του αντρικού πληθυσμού, ως τη μικρότερη γειτονιά ή τη μικρή αυλή όπου συγκεντρώνονται οι γειτόνισσες και αρχίζουν την καθιερωμένη…. κοινωνική κριτική!!!
Από το καλωσόρισμα και το «φίλεμα» ως τις θλιβερές κοινωνικές συναθροίσεις ο ελληνικός καφές συνοδεύει τη μέρα μας από το πρωινό μας ξύπνημα…
Ο ελληνικός καφές ονομαζόταν και τούρκικος στην Ελλάδα πράγμα που άλλαξε οριστικά μετά το πρόβλημα της Τουρκικής εισβολής και κατοχής στην Κύπρο, το 1974. Ο καφές αυτός συναντιέται ακόμα με τις ονομασίες «Αρμένικος καφές» (στην Αρμενία), «Αραβικός καφές», ή «Μεσανατολικός καφές». Στις χώρες των Βαλκανίων ονομάζεται συνήθως «τουρκικός» ενώ στην Κύπρο καλείται «κυπριακός».
Η διάδοση του στα Βαλκάνια πρέπει να είναι -σχεδόν σίγουρα- απόρροια της εμπορικής ακμής του λιμανιού της Υεμένης απ' όπου πρέπει να έφθασε και στον Ελλαδικό χώρο. Η παρουσία του πρέπει να θεωρείται μακρά, από πολύ παλιά στην περιοχή, αφού στις αφηγήσεις για την άλωση της Κωνσταντινούπολης διάφοροι χρονικογράφοι αναφέρουν ότι η «Πόλις» είχε περί τα 300 με 500 καφενεία.
Βασικό εργαλείο της παρασκευής του τούρκικου καφέ είναι το μπρίκι, μέσα στο οποίο πρέπει να βράσει (σχεδόν) το μίγμα του νερού (75ml), με τον καφέ και τη ζάχαρη που ανακατεύουμε στην αρχή με το κουταλάκι. Επίσης χαρακτηριστικό είναι και το καϊμάκι, ένας πηχτός αφρός που δημιουργείται κατά το βρασμό του καφέ. Η παρασκευή του Ελληνικού καφέ θεωρείται επιτυχημένη, όταν το καϊμάκι διατηρείται κατά το σερβίρισμά του.
Πηγη.http://www.othrysnet.gr/news/fthiotiki-koyzina/rofimata/433-ellhnikos-kafes
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου